Kitap Yorumu: Aklından Bir Sayı Tut - John Verdon (Dave Gurney #1)
Aklından Bir Sayı Tut – John
Verdon
Orijinal Adı: Think of a Number
Çevirmen: Cemile Özyakan
Sayfa Sayısı: 480
Baskı Yılı: 2011
Yayınevi: Koridor Yayıncılık
Arka Kapak
Bir adam, posta kutusuna bırakılmış imzasız bir mektup alır.
Mektupta şöyle yazmaktadır: "Aklından herhangi bir sayı tut. 1 ila 1000
arasında herhangi bir sayı." Adam öylesine 658 sayısını tutar. Not şöyle
devam etmektedir: "Sırlarını nasıl bildiğimi göreceksin... Küçük zarfı
aç."
"Aldıklarını geri vereceksin
Vermiş olduklarını aldığın zaman.
Biliyorum ne düşündüğünü,
Ne zaman uyuduğunu,
Nereye gittiğini,
Nereye gideceğini.
Seninle bir randevumuz var,
Bay 658."
Sıradanlıklara meydan okuyan, anında başınızı döndürecek ve
ilgi çekici karakterlerinin kalp atışlarını tüm gerçekliğiyle hissedeceğiniz
bir kitap "Aklından Bir Sayı Tut" kolay kolay unutmayacağınız bir
roman.
Alıntılar
Sayfa 120: "Hayatlarımızdaki
en büyük acı, kabul etmediğimiz hatalarımızdan gelendir, bizim asıl
kimliğimizle uyuşmayan hatalardır. Bize öyle zıtlardır ki, onlara bakmaya
katlanamayız. Bir vücutta iki insan oluruz, birbirlerine katlanamayan iki
insan. Yalancı ve yalancılardan nefret eden. Hırsız ve hırsızlardan nefret
eden. Bu savaşın verdiği acıya benzer başka bir acı yoktur. Bu acı, bilinç
seviyemizin üzerine çıkar. Ondan kaçarız ama bizimle koşar. Nereye kaçarsak
kaçalım, savaşı beraberimizde götürürüz."
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Sayfa 125: “İnsanların
iç dünyaları çatışmalarla doludur. Bu bizim ilişkilerimizi şekillendirir,
kızgınlıklar yaratır ve hayatlarımızı mahveder.”
“Bir örnek ver.”
“Yüzlerce örnek verebilirim. Mesela en büyük çatışma
kendimizi görme şeklimiz ve başkalarını görme şeklimiz arasındadır. Örneğin,
biz tartışıyor olsan ve sen bana bağırsan, bunun sebebinin öfkeni kontrol
edememen olduğunu düşünürüm. Fakat ben sana bağırsam, bunun sebebini kendi öfke
kontrolsüzlüğüm değil, senin kışkırtman olarak görürüm. Bağırmamın uygun bir
tepki olacağı ve senden kaynaklanan bir şey…”
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Sayfa 126: "Akıl
ikilemler ve çelişkiler yığınıdır. Başkalarının güvenini kazanmak için yalan
söyleriz. Gerçek kimliğimizi birileriyle yakınlaşmak için gizleriz. Mutluluğu yakalamak
için, mutluluğu kaçıran tercihler yaparız. Haksız olduğumuz zamanlarda haklı
olduğumuzu göstermek için olağan üstü çaba gösteririz."
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Sayfa 128: Ruhun bu
şekilde bölünmesi genellikle yüze yansır ve en çok gözlerde belirgindir.
Yorumum
Merhaba arkadaşlar,
nasılsınız? Ben iyiyim, ancak akşama web tasarım dersim var saatler yaklaştıkça
sıkıntı çörekleniyor üstüme. Neyse en iyisi kitabın yorumuna geçeyim.
Kitabı başlarında
sıkıldığımı itiraf etmeliyim. Gerçekten de sıkılmıştım. Ancak cinayetten sonra
kitabı bir solukta bitirdim.
Katilin polislere
oynadığı oyunlar aynı kedinin fareyle oynaması gibiydi. Ayrıca dedektif
Gurney’in olayları çözmesi de müthişti. Tabi bu çözümlerde karısının payını
unutmamak gerekir.
Yalnız canımı sıkan
konu şu ki adam gözünün önündekini fark edemedi. Kitabın yarısına ulaştıktan
sonra katili tahmin etmiştim ancak Gurney’in ipucu önündeyken bile fark
edememesi canımı çok sıktı.
Ayrıca final de
katille birlikte gerçekleşen olaylar akıl almaz derecedeydi. Okurken gözlerim
pörtlemişti. :) Kitabın konusu olayların ilerleyişi ve çözümlenme süreci gayet
akıllıca bir biçimde kurgulanmıştı. Özellikle katilin cinayet mahallinde
bıraktığı izler tamamen insanı şok ediyor :)
Okunması gereken
bir kitap olduğunu düşünüyorum. Okuyacak olanlara iyi okumalar dilerim.
Puanım
Sevgiyle Kalın…
Bu kitap hakkındaki yorumunuzu merak ettiğimi söylemiştim; ve şu an anlıyorum ki "sanırım ben bu kitabı yarıda bırakarak hata yapmışım."
YanıtlaSilSiz de kitabın ilk başlarda sıkıcı olduğunu belirtmişsiniz, ama bırakmayıp devam etmişsiniz.
Evet, ben yarım bırakmayı sevmiyorum. Serenad'ı da haftalarca elimde süründüğü için bırakmıştım bunun okuduktan sonra geri dönmüştüm okumaya. Şöyle bir şey var ki çoğu kitaplarda giriş kısımları sıkıcı olabiliyor. Önemli olan okumayı bırakmamak. :) Belkide senin bıraktığından birkaç sayfa sonra yazar bombayı patlatmıştır. :D Okuyup görmen gerek :)
SilThanks :)
YanıtlaSilBu kitabı ben de çok sevdim. Yorumlamanizda çok güzel .
YanıtlaSilBu arada benim bloguma da beklerim :))
Teşekkürler :) Tabii ki seve seve :)
YanıtlaSil