Kitap Yorumu: Ali'm - Işıl Parlakyıldız (Bir Türk Masalı #2)

Ali'm - Işıl Parlakyıldız

SayfaSayısı: 536

Baskı Yılı: 2014

Yayınevi: Müptela Yayınları

Arka Kapak

"Biliyordum, onu gördüğümde yine bütün kalkanlarım bedenimi saracak ve âşık ruhumu saklayacaktım. Artık hiç değilse kendime dürüst olma vaktiydi. Aslı ruhuma işlemişti işlemesine de ben bunu istiyor muydum? Hoş aklıma, ruhuma girerken bana sorduğu yoktu ama korkuyordum. Hiçbir şeyden korkmadığım kadar korkuyordum."

Ali Aral, nam-ı diğer Ali'm.. Karanlık ve acımasız bir hayatı seçmek zorunda kalan, korkularını ve pişmanlıklarını kör bir cesaretin arkasına saklayan bir adam… Ali'm, yetimliğinin acısını; Duygu'ya can, Bekir'e kan, Sado'ya yıkılmayan duvar olarak unutmuştu. Hercai arzuların efendisiyken, bir gün hayatına gökten zembille inen Aslı'yla tanıştığında hayatındaki en büyük eksikliğin ne olduğunu anladı: Aşk... Fakat hayatındaki eksik şeyi yerine koymak sandığı kadar kolay olmayacaktı.

Ali'm, Aslı için yanmayı ve yakmayı öğrenebilecek miydi? Öksüz ruhuna, kana bulanmış geçmişine aşkı anlatabilecek miydi? Ondan kaçan kadını, onu kendinden bile çok seveceğine inandırabilecek miydi?

Hercai arzuların ebedi aşka dönüştüğü Bir Türk Masalı daha...

Alıntılar

   Gülüşünde yer gök silindi. Neredeyse onu gönderdiğime pişman olacak bir gülüştü bu. Evet emindim. Şu Eros dedikleri aşk tanrısı beni tam kıçımdan vurmuştu.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

  O cennetin suyuydu ben yanlışlıkla cennete düşmüş yanmaktan susamış günahkâr...

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

  Lan Eros seni bir bulayım kendime aşık etmezsem tükür yüzüme!

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

   “Tabii git, hiç deme bu adam yalnız kalacak diye…”

   “Levent, harbi bana aşık olduğundan şüphe etmeye başladım.”

   “Ne aşkı? Benimki yalnızlık.”

   “Gel koynumda uyu o zaman Küçük Emrah!”

   “Yok lan ezersin sen beni…”

   “Ha yani ezmem dersem geleceksin”

   “Düşünürüm bebişim!”

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

   “Senin adın bundan sonra benim adımın yanında yer alacak, senin nefesin benim nefesimle duyulacak. Bundan sonra her şeyim sen olmakla her şeyin ben olacağım anlaşıldı mı?”

Yorum

   Bu kitabı 15 tatilde 3-4 günlüğüne Çerkezköy’e gittiğim zaman hiç hesapta yokken almıştım. Merkezden aşağıya inerken kitapçı takıldı gözüme, benden kaçar mı zaten? Kuzenimde bizleydi, tuttuk annemi kolundan girdi kitapçıya. Herkes bir yana dağılırken benim gözüme bu kitap birde Şahmelek takıldı. Asıl amacım İlknur ablanın Satılık kitabını almaktı ancak yeni çıktığı için henüz onlarda yoktu. Şahmelek ile Ali’m arasında kalınca anneme danıştım. O da çok sever kitap okumayı. Onun tavsiyesiyle Ali’m de karar kıldım. Ancak eve döndüğümde fark ettim ki Duygu adlı kitabın devamı niteliğindeymiş. Yani serinin 2. kitabı. Siz sakın böyle bir hata yapmayın. Çünkü bu kitap Duygu hakkında bayağı bir spoiler içeriyor.

   Neyse efendim kitabımıza gelecek olursak… Kitap Ali’nin ağzından anlatılıyor. Erkek ağzından anlatılan kitapları seviyorum, benim için farklı bir soluk oluyor. Erkeklerin öküz gibi davranırken aslında içinde kopan fırtınaları seriyor gözler önüne. Ali’nin çocukluğu, yaşadığı talihsizlikler, Sedat ile tanışması, annesine olan özlemi, Aslıya olan aşkı çok güzel yansıtılmıştı. Hissettirerek okutan bir kitaptı.

  Kitapta severek okuduğum birçok sahne vardı. Leventle ağız dalaşları, Uludağ gezisi, -özellikle- kaza,  Duygu-Aslı-Selma üçlüsü… daha bir çok sayamayacağım kısımlar.

   Ali’nin aşkı öğrenemeyip yaptığı öküzlükler biraz sıktı açıkçası. Birbirlerinden uzak kalıp kavga ettiği kısımların çokluğu tek eksiydi bence kitaptaki.

  Yine de kitap bir uyum içinde ve güzel bir şekilde son buldu. Ben sevdim açıkçası. Şimdi okuma sırası sizde.

Puanım

Sevgiyle Kalın...